W Płocku uczczono pamięć generała Zygmunta Padlewskiego – bohatera powstania styczniowego, który 162 lata temu poniósł śmierć za wolność. Uroczystości przy krzyżu upamiętniającym miejsce jego egzekucji zgromadziły przedstawicieli władz, kombatantów, żołnierzy oraz młodzież szkolną, przypominając o niezwykłej historii i poświęceniu tego wybitnego dowódcy.
- Płockie obchody rocznicy stracenia generała Zygmunta Padlewskiego
- Kim był generał Zygmunt Padlewski i dlaczego jego historia jest ważna dla Płocka
Płockie obchody rocznicy stracenia generała Zygmunta Padlewskiego
15 maja w Płocku odbyły się uroczyste obchody upamiętniające 162. rocznicę egzekucji generała Zygmunta Padlewskiego – jednego z najważniejszych przywódców powstania styczniowego na Mazowszu. Przy krzyżu stojącym na terenie dawnego placu ćwiczeń rosyjskiej armii, gdzie został rozstrzelany, złożono kwiaty i wieńce. W wydarzeniu uczestniczyli m.in. Łukasz Jankowski, zastępca prezydenta miasta ds. polityki społecznej, radny Tomasz Kominek oraz reprezentanci Płockiej Rady ds. Kombatantów i Ochrony Miejsc Pamięci Walk i Męczeństwa – Ireneusz Szychowski i Joanna Banasiak.
Obecni byli także żołnierze 6 Mazowieckiej Brygady Obrony Terytorialnej oraz uczniowie wraz z nauczycielami dwóch płockich szkół: Szkoły Podstawowej nr 3 z Oddziałami Dwujęzycznymi im. Kornela Makuszyńskiego oraz I Liceum Ogólnokształcącego Politechniki Warszawskiej w Płocku. Ta różnorodna grupa uczestników podkreśliła znaczenie pamięci historycznej dla kolejnych pokoleń mieszkańców miasta.
Kim był generał Zygmunt Padlewski i dlaczego jego historia jest ważna dla Płocka
Zygmunt Padlewski urodził się w 1836 roku na terenie dzisiejszej Ukrainy, w miejscowości Czerniawka Mała. Jego wojskowa kariera rozpoczęła się od nauki w prestiżowym korpusie kadetów oraz Akademii Artyleryjskiej w Petersburgu, gdzie zdobywał wiedzę i doświadczenie służąc w gwardii carskiej. Jednak jego serce biło dla Polski – zaangażował się w przygotowania do powstania styczniowego jako członek Koła Oficerów Polaków.
Po wykładach w Polskiej Szkole Wojskowej we Włoszech wrócił do kraju, gdzie objął stanowisko naczelnika Warszawy, a następnie wojennym naczelnikiem województwa mazowieckiego podczas powstania. Jego działania na terenie guberni płockiej były kluczowe dla walk o niepodległość. Po zwycięstwie pod Ciechanowem otrzymał stopień generała.
Niestety, los okazał się dla niego bezlitosny – został pojmany przez wojska carskie na ziemi dobrzyńskiej między Borzyminem a Studzianką i przewieziony do Płocka. Tam stanął przed sądem carskim i skazany na śmierć przez rozstrzelanie. Egzekucja miała miejsce właśnie na placu ćwiczeń wojsk rosyjskich za płońskimi rogatkami.
Dzięki corocznym obchodom pamięć o tym bohaterze pozostaje żywa w sercach mieszkańców Płocka, przypominając o cenie wolności i odwadze w walce o ojczyznę.
Źródło: Urząd Miasta Płocka
