W naszym regionie osadnictwo nadwiślańskie łączy się nierozerwalnie z kulturą Olendrów, czyli osadników głównie z Fryzji i Niderlandów, którzy na przełomie wieków osiedlili się na ziemiach polskich. W zeszłym roku udało się powołać do życia muzeum w formie skansenu, które upamiętnia nieistniejącą już kulturę.
Olendrzy, tak zwykło się nazywać osadników przybyłych na ziemie polskie, począwszy od wieku XV. Osadnictwo rozpoczęło się od terenów Prus Królewskich i Kaszub, a następnie ogarnęło tereny nadwiślańskie Kujaw i Mazowsza. W taki to sposób przybysze z Niderlandów oraz Fryzji przybyli na ziemie Mazowsza Płockiego i osiedlili się po obu stronach rzeki Wisły na terenie dzisiejszych gmin Gąbin, Słubice i Bodzanów. Z uwagi na posiadaną wiedzę z zakresu melioracji, odwodnili i zagospodarowywali oni tereny dotychczas uważne za bezużyteczne gospodarczo. Dało to początek kulturze, która przetrwała na tym terenie przez blisko cztery wieki aż do 1945 roku, kiedy to zlikwidowano wszelkie przejawy odrębności kulturowej, a mieszkańców poddano repatriacji lub przymusowej asymilacji.
W XXI wieku garstka miejscowych pasjonatów, dzięki pomocy Muzeum Mazowieckiego w Płocku, podjęła starania przywrócenia pamięci o dawnych mieszkańcach tych terenów. Efektem działań było utworzenie 14 października 2018 roku Skansenu Osadnictwa Nadwiślańskiego w Wiączeminie Polskim. W miniony weekend obchodzona była pierwsza rocznica istnienia Skansenu. W obchodach udział wzięli Wicestarosta Iwona Sierocka, Sekretarz Powiatu Michał Twardy oraz radna powiatowa Marlena Mazurska.
